You are what you eat

یکی از دوستان پیشنهاد کرد که راجع به سلامت، بهداشت و تغذیه در کانادا هم مطلبی بنویسم. تو ذهن خیلی ها (مخصوصا تو ایرون) اینجوری ترسیم شده که سطح سلامت جسمی در کانادا و آمریکاخیلی بالاست. شاید یه دلیلش اینه که ما ایرونی ها همیشه فکر میکنیم مرغ همسایه غازه. حالا من فقط به چند مورد که خودم شنیدم و برخورد کرده ام اشاره می کنم.

فشار خون بالا: کارشناسان سلامت در کانادا هشدار داده اند که افزایش نرخ گسترش فشار خون به ویژه در نسل جوان رو به سوی یک بحران دارد. (اینجا) فقط به این آمارهای تکان دهنده کمی دقت کنید. بر اساس تحقیقات انجام شده، در طی سالهای 1994 تا 2005 بیماری فشار خون در گروه سنی 35 تا 49 سال (که بخش اصلی نیروی مولد یک جامعه محسوب میشود) 127 درصد رشد داشته! یعنی از دوبرار هم بیشتر. در همین دوره و برای همین گروه سنی دیابت 64 درصد و چاقی 20 درصد افزایش پیدا کرده است. دلیل اصلی افزایش فشار خون، تغذیه ناسالم و پس از آن استرس است. همان آرامش وعده داده شده!

بلوغ زودرس در دختران: بر اساس نتایج تحقیقاتی که اخیرا برای آمریکای شمالی اعلام شده (اینجا) (اینم گوش بدین)، بسته به نژاد (سفید، سیاه و هیسپانیک) بین 10 تا 23 درصد دختران در 7 سالگی و 18 تا 43 دختران در 8 سالگی نشانه های بلوغ را نشان می دهند. بلوغ زودرس مشکلات فروانی منجمله عدم برخوردای از بلوغ ذهنی کافی در هنگام بلوغ فیزیکی، ترس و وحشت در دختر و والدین و همینطور نگرانی از جلب توجه در جنس مخالف را برای دختران به همراه دارد. همچنین بلوغ زودرس به علت تغییرات هورمونی، تاثیر به سزایی در کوتاه ماندن قد به همراه خواهد داشت. هنوز دلیل مشخصی برای این عارضه ذکر نشده، ولی مححقان عواملی نظیر نوع تغذیه و مصرف سایر مواد بهداشتی را قابل بررسی ذکر می کنند.

آلودگی به BPA : هفته گذشته خبری در رسانه های کانادایی منتشر شد که واقها نگران کننده بود : بدن بیش از 90 درصد کانادایی ها حاوی مقادیر قابل توجهی از A bisphenol یا BPA است. در گزارشی (اینجا) که از بررسی مواد سمی موجود در خون و ادرار گروه آماری 6 تا 79 سال منتشر شده است، مقدار زیادی از این ترکیب شیمییایی دیده شده است. BPA ماده ای است که در ساخت اسباب بازی های پلاستیکی، ظروف پلاستیکی و بسته بندی غذایی (مخصوصا بطری های آب معدنی و نوشابه) و همچنین لایه پلاستیکی محافظ در لیوان های کاغذی و قوطی های نوشابه به کار میرود. عارضه اصلی این ماده شیمیایی، ایجاد اختلالات هورمونی است. البته صنایع شیمیایی زیر فشار وزارت بهداشت کانادا، در حال اصلاح محصولاتی هستند که کاربرد غذایی دارد و اخیرا عبارت BPA Free روی ظروف پلاستیکی جدید دیده می شود. بنابراین موقع خرید بهتر است دقت کنید و نوع کم خطر را انتخاب نمایید.

مصرف بالای نمک : اولین باری که اینجا چیپس خوردم، کاملا احساس کردم که خیلی شورتر از چیپس های خودمان است. این برای همه مواد خوراکی دیگر هم قابل تعمیم است. البته بعد از مدتی ذائقه عادت می کند و خوب، این زیاد جالب نیست. کانادایی ها به گفته کارشناسان خودشان از بالاترین مصرف کنندگان نمک در دنیا هستند (اینجا) و وزارت بهداشت کانادا نیز از امسال برنامه هایی برای اعمال کنترل برکاهش سطخ نمک در تولیدات غذایی را در دستور کار قرار داده است. جالب است که همین کورن فلکس Kellogg اگر تولید کانادا باشد در هر 100 گرم حاوی 681 mg سدیم است، در حالیکه همین محصول در انگلیس با 159 mg سدیم به دست مصرف کننده میرسد. یعنی اینجا 4 برابر بیشتر نمک دارد!

در یک جمع بندی میتوان گفت به لحاظ دخالت بالای صنعت در ارزانتر و سنتزی کردن فرآورده های غذایی و کشاورزی، مواد خوراکی و آشامیدنی علیرغم تنوع از سطح سلامت مطلوبی برخوردار نیستند و چنانچه شخص مایل به مصرف مواد سالمتر باشد، باید هزینه های قابل توجهی برای خرید فرآورده های "ارگانیک" بپردازد. پیشرفت گاهی هم بلای جان است.

بریم غرب یا بریم شرق؟

March 2010 : زیمنس مجتمع توربین سازی خود در Hamilton انتاریو را تعطیل می کند. بیش از 500 نفر بیکار خواهند شد. (اینجا)

July 2010: کارخانه گیربکس سازی GM در Windsor انتاریو بسته میشود. حدود 500 نفر شغل خود را از دست می دهند.(اینجا)

August 2010 : مرکز آمار کانادا اعلام کرد علیرغم خوش بینی ها نسبت به خروج از recession ، تنها در ماه جولای 139000 شغل ثابت از بین رفته و به جای آن تنها 127000 شغل نیمه-وقت ایجاد شده است. (اینجا)

تقریبا هفته ای نیست که خبری از این دست در رسانه های کانادایی منتشر نشود. ساختار اقتصاد پویای (!) اینجا به سرعت در حال تغییر است و کارهای تولیدی و مهندسی جایشان را به سرویس، خرده فروشی (Retail)، خدمات، امور بانکی و مالی و از همه مهمتر دلالی میدهند. به همین دلیل است که میبینیند در لیست مشاغل مورد نیاز برای مهاجرین به جای دکتر و مهندس، قصاب و لوله کش می خواهند.

اما سرنوشت تولید چه میشود؟ خوب مشخص است. Outsource میشود به جایی که کارگر ارزانتر باشد. چین، مکزیک یا هرجای دیگر. از طرف دیگر با نزدیک شدن نرخ برابری دلار کانادا با آمریکا ( که زمانی در حد 50% بود) مزیت ارزش صادراتی محصولات تولیدی کانادا به آمریکا (که مقصد اصلی به جرات 80% تولیدات کانادا محسوب میشود) کم کم رنگ میبازد و خریدار آمریکایی به بازارهای ارزانتر رجوع میکند.

و اما چین، چین که در حال حاضر دومین قطب اقتصادی دنیا به شمار میرود، به نقطه عطف جالبی نزدیک میشود. در ماه May گذشته دولتمردان چینی تهیه لایحه مهاجرت به چین را در دستور کار قرار دادند. (اینجا) هم اکنون بیش از 150000 خارجی فقط در شانگهای زندگی می کنند. شهری که تعداد آسمان خراش هایش از نیویورک پیشی گرفته است. مقامات چینی می گویند چین باید خودش را برای تبدیل شدن از یک کشور مهاجر فرست به یک کشور مهاجر پذیر آماده کند. آهای کانادا، گوش به زنگ باش، چینی ها خودشان را برای وارد شدن به بیزنس مهاجرت هم آماده میکنند!