یکی از دوستان پیشنهاد کرد که راجع به سلامت، بهداشت و تغذیه در کانادا هم مطلبی بنویسم. تو ذهن خیلی ها (مخصوصا تو ایرون) اینجوری ترسیم شده که سطح سلامت جسمی در کانادا و آمریکاخیلی بالاست. شاید یه دلیلش اینه که ما ایرونی ها همیشه فکر میکنیم مرغ همسایه غازه. حالا من فقط به چند مورد که خودم شنیدم و برخورد کرده ام اشاره می کنم.
فشار خون بالا: کارشناسان سلامت در کانادا هشدار داده اند که افزایش نرخ گسترش فشار خون به ویژه در نسل جوان رو به سوی یک بحران دارد. (اینجا) فقط به این آمارهای تکان دهنده کمی دقت کنید. بر اساس تحقیقات انجام شده، در طی سالهای 1994 تا 2005 بیماری فشار خون در گروه سنی 35 تا 49 سال (که بخش اصلی نیروی مولد یک جامعه محسوب میشود) 127 درصد رشد داشته! یعنی از دوبرار هم بیشتر. در همین دوره و برای همین گروه سنی دیابت 64 درصد و چاقی 20 درصد افزایش پیدا کرده است. دلیل اصلی افزایش فشار خون، تغذیه ناسالم و پس از آن استرس است. همان آرامش وعده داده شده!
بلوغ زودرس در دختران: بر اساس نتایج تحقیقاتی که اخیرا برای آمریکای شمالی اعلام شده (اینجا) (اینم گوش بدین)، بسته به نژاد (سفید، سیاه و هیسپانیک) بین 10 تا 23 درصد دختران در 7 سالگی و 18 تا 43 دختران در 8 سالگی نشانه های بلوغ را نشان می دهند. بلوغ زودرس مشکلات فروانی منجمله عدم برخوردای از بلوغ ذهنی کافی در هنگام بلوغ فیزیکی، ترس و وحشت در دختر و والدین و همینطور نگرانی از جلب توجه در جنس مخالف را برای دختران به همراه دارد. همچنین بلوغ زودرس به علت تغییرات هورمونی، تاثیر به سزایی در کوتاه ماندن قد به همراه خواهد داشت. هنوز دلیل مشخصی برای این عارضه ذکر نشده، ولی مححقان عواملی نظیر نوع تغذیه و مصرف سایر مواد بهداشتی را قابل بررسی ذکر می کنند.
آلودگی به BPA : هفته گذشته خبری در رسانه های کانادایی منتشر شد که واقها نگران کننده بود : بدن بیش از 90 درصد کانادایی ها حاوی مقادیر قابل توجهی از A bisphenol یا BPA است. در گزارشی (اینجا) که از بررسی مواد سمی موجود در خون و ادرار گروه آماری 6 تا 79 سال منتشر شده است، مقدار زیادی از این ترکیب شیمییایی دیده شده است. BPA ماده ای است که در ساخت اسباب بازی های پلاستیکی، ظروف پلاستیکی و بسته بندی غذایی (مخصوصا بطری های آب معدنی و نوشابه) و همچنین لایه پلاستیکی محافظ در لیوان های کاغذی و قوطی های نوشابه به کار میرود. عارضه اصلی این ماده شیمیایی، ایجاد اختلالات هورمونی است. البته صنایع شیمیایی زیر فشار وزارت بهداشت کانادا، در حال اصلاح محصولاتی هستند که کاربرد غذایی دارد و اخیرا عبارت BPA Free روی ظروف پلاستیکی جدید دیده می شود. بنابراین موقع خرید بهتر است دقت کنید و نوع کم خطر را انتخاب نمایید.
مصرف بالای نمک : اولین باری که اینجا چیپس خوردم، کاملا احساس کردم که خیلی شورتر از چیپس های خودمان است. این برای همه مواد خوراکی دیگر هم قابل تعمیم است. البته بعد از مدتی ذائقه عادت می کند و خوب، این زیاد جالب نیست. کانادایی ها به گفته کارشناسان خودشان از بالاترین مصرف کنندگان نمک در دنیا هستند (اینجا) و وزارت بهداشت کانادا نیز از امسال برنامه هایی برای اعمال کنترل برکاهش سطخ نمک در تولیدات غذایی را در دستور کار قرار داده است. جالب است که همین کورن فلکس Kellogg اگر تولید کانادا باشد در هر 100 گرم حاوی 681 mg سدیم است، در حالیکه همین محصول در انگلیس با 159 mg سدیم به دست مصرف کننده میرسد. یعنی اینجا 4 برابر بیشتر نمک دارد!
در یک جمع بندی میتوان گفت به لحاظ دخالت بالای صنعت در ارزانتر و سنتزی کردن فرآورده های غذایی و کشاورزی، مواد خوراکی و آشامیدنی علیرغم تنوع از سطح سلامت مطلوبی برخوردار نیستند و چنانچه شخص مایل به مصرف مواد سالمتر باشد، باید هزینه های قابل توجهی برای خرید فرآورده های "ارگانیک" بپردازد. پیشرفت گاهی هم بلای جان است.
۸ نظر:
همه این مواردی که گفتین کاملا معلومه تو ایران هم هست خیلی زیادترش هست ولی فقط تنها فرقش اینه که کسی نمیاد آزمایش و بررسی درستی کنه و اعداد و ارقام واقعی رو نشون بده. اگه درصد استرس اونجا مثلا عددش 10 هست اینجا حتما حتما خیلی خیلی بیشتر از این هاست. شاید به 1000 درصد هم برسه.
اون موارد زائد که گفتین. مگه میشه تو بدن اونها باشه و تو بدن ماها نباشه؟؟؟؟؟؟
در مورد دیابت و فشار خون و ... این موضوع مشکل قرن اخیره و ربطی به کشور خاصی نداره.
تمام اینها در همه جای دنیا هست. فقط اونها با شهامت میان و اعداد و اعلام میکنن.
لطفا اینقدر به خودتون فشار نیارین تا مشکلات اونجا رو نشون بذین.
همون آب و هوای سالمش. امنیت اجتماعی و بین المللیش و خیلی موارد دیگه اش اونقدر برای ما ارزش داره که تمام زندگیمونو براش بدیم و اگه قسمت بشه بیایم.
ای کاش کسانی میتونستن برن که واقعا ارزشهاشو درک میکردن!!!!!!!
من کاملا شما رو درک می کنم. انشالله تشریف میاورید و خودتان حقایق را میبینید. حداقل دیگه شوکه نخواهید شد! ضمنا کانادا آنقدر پهناور است که برای همه جا هست! موفق باشید.
ممنون و خوبه که اطلاعات مناسب و مستندی در مورد زندگی در کانادا ارائه می دید گرچه بعضی ها در گوششون رو می گیرند ولی باز هم هستند کسانی که با خوندن مطالبتون یه برداشت واقعی از نحوه زندگی در اینجا پیدا کنند و بدونند که مرغ مرغه جالا شاید کمی چاق و لاغر ولی غاز نیست.
اولا که امیدوارم هر چه زودتر همه کسانی که قابلیت فهم ارزشهای کانادا و زندگی در کانادا به عنوان مهاجر رو دارند به کانادا بیاند و از نزدیک ارزشهای واقعی زندگی در اینجا رو لمس کنند.
ثانیا دیابت و مرض قلبی و استرس و افسردگی و هر چیز دیگری در کانادا حتی در شهرهای کوچک و دور افتاده و دهات مانند کانادا به دلیل زندگی مدرن رخ می ده ولی خوب در ایران حتی بزرگشهرهای اون یعنی تهران دلایل دیگری از جمله عقب موندگی داره که من و شما اون رو هم نمی فهمیم (ببخشید)
به هر حال؛ موارد زائد که ناشی از مواد غذایی آماده و بسته بندی های پلاستیکی است حتما در ایران هم هست ولی شاید نه به میزان کانادا به دلیل اینکه هنوز هم حتی در تهران میزان غذای آماده خوردن توسط مردم کمتر از کاناداست. بیماری پوستی ناشی از یو وی بالا در کانادازیاده و بیماریهای ناشی از آلودگی هوا در تهران و دو سه شهر بزرگ ایران. میزان استرس هزار رو هم باید تست کرد در مورد 30000 شاغلی که در ماه گذشته در تورنتو شغل از دست داده اند و تا خرخره زیر باز وامهای بانکی خونه و ماشین و غیره هستند پدیده ای که شاید کم و بیش در ایران هم پیدا باشه. همه اینها در اینجا و اونجا هست اشکال قضیه این است که ما انها را می بینیم و اینها را نه و فکر می کنیم اینجا واقعا مدینه فاضله است.
ممنون که مطالب مرا میخوانید و خوشحالم که چشمتان را به روی حقایق نمی بندید.سلامت و موفق باشید.
آقای مهندس داغون، خانم مهندس محبوبه،
ای بابا، با این وضعیت خراب بهداشتی کانادا که شما تعریف می‌کنید، این از خود گذشتگی شما عزیزان دور از وطن که واقعاً جان خودتون رو در خطر انداختید و از تجربیات خودتون در این محیط سراسر آلوده و غیره بهداشتی و غیره استاندارد کانادا می‌نویسید واقعاً جای تقدیر و تشکر داره. امید وارم که شما عزیزان همیشه صحیح و سلامت باشید بجان عزیزان زیاد خودتون رو تو خطر نندازید، به امید دیدار.
جعفری از اهواز
جعفری جان! دمت گرم، بازم معرفت بچه اهواز که ادب داره و مثل بعضی ها فحش نمیده. یه بار دیگه هم میگم : کانادا جای بدی نیست، ولی اونی نیست که تو ذهن ملت تو ایرون تصویر شده. خوبیها و بدیهای خودش رو داره، مثل هرجای دیگه. منو یاد گروه ملی و مجتمع فولاد، ایستگاه فشار گاز مصطفوی و پرواز شرکت نفت انداختی. انگار همین دیروز بود. سلامت باشی.
آقای داغان جون،
شما بچه خوزستانی؟ايستگاه تقويت فشارگاز شهيد مصطفوي را از کجا خبر داری؟ نکنه تو شرکت ستيران کار میکردی؟ الان تو کانادا وضع کار چطوره؟
سلامت باشی.
جعفری از اهواز
سلام
مطالب شما هم جالب بود. بسیار ممنون.
راستی من در وبلاگ کانادا،مدینه فاضله؛ درباره نظر شما در پست آخر نظر دادم.
ناراحت که نمیشید؟ (می دونم که نه)
ارسال یک نظر