یکی از برتری های رسانه در کشوری مثل کانادا این است که شما اصلا چیزای منفی و اخبار بد نمی بینین ونمی شنوین. همه چیز خوبه و همه شاد و خوشحالن و دارن میزنن میرقصن. از روضه و منبر هم خبری نیست و بجاش از اندازه دور سینه و کمر فلان مانکن براتون میگن که گوشاتون تیز بشه. اگر حوصله داشته باشین، گاهی وقت ها میتونین بین برنامه اصلی که پخش آگهی باشه یه سریال نصف و نیمه هم ببینین. حتی بین اخبار هم شما آگهی های شاد کننده میبینین تا اگه خدای نکرده یه خبر منفی پخش شد، سریع مودتون رو عوض کنن! البته عمده اخبار هم محدود به درو دهات کانادا و حداکثر آمریکای شمالیه و شما میتونین راجع به جغرافیای کره زمین تجدید نظر کنین. توی آگهی ها هم اگه دقت کنین، همیشه هوا خوبه، همه با شلوارک و رکابی راه میرن، همه خوشحالن و میخوان شما هم خوشحال بشین! کلا هیچ وقت یه نفر که سر تا پا تو پوستینه و داره تو ایستگاه اتوبوس میلرزه رو در TV نخواهید دید. البته بگذریم که خوب شما برای دیدن این آگهی های نشاط آور یه هزینه ناقابل ماهی 30-40 دلار رو پرداخت میکنی تا اون تولید کننده عزیز هم شاد و شنگول بشه. حالا با این مقدمه یه سری به این لینک بزنین که راجع به برنامه سال نو تلویزیون های کاناداییه. این پورتال ایرونیه اینجاست که خوب رویکرد معمولا مثبتی داره. خوندن کامنت های اون زیرهموطنانمون رو هم توصیه میکنم. شاد باشید و از گرمای زمستان لذت ببرید!
۹ نظر:
جانا سخن از زبان ما می گویی!
rahe hal khaily sadast hata pir mard pir zanayeh irani ham midonan
اخه تو اینجا کسی پای تلویزیون نمیشینه برنامه سال نو ببینه که، عزیز جان، ... همه میرن بیرون عشق و حال، اون کسانی که پای تلویزیون میشینند، مهاجران به کس و کاری هستند، که اکثرشون هم سال نو میلادی رو جشن نمیگیرند... اگی می‌خوای اشکال بگیری حداقل یه چیزی بگو که حداقل به کلّ موضوع اشنا باشی... ۱۰۰ روز که هیچ، ۲۰،۰۰۰ روز هم اینجا بمونی و این افکار رو داشته باشی، کسی تو رو برای سال نو دعوت نمی‌‌کند ، تو هم باید پای همین تلویزیون بشینی و به قول خودت چرت و پرت ببینی.
می بینین؟ از ویژگی های عشاق سینه چاک کانادا اینه که تا یه چیزی بگی که ترش کنن، میرن رو کانال توهین و فحاشی و ذات واقعی شون رو نشون میدن. اینا همون تیپ آدم هایی هستن که تو ایرون هیچ پخی نبودن و 90 درصدشون اینجا با پول باباجون و کلاه کلاه کردن بقیه ایرونیا روزشونو شب میکنن. منظورشون از "عشق و حال" هم تا خرخره عرق خوردن و تا صبح چرخیدن تو دیسکوهای درب و داغون ایرونیه! و البته باختن پولاشون تو کازینوی نیاگارا و بعد تعریف از برد 1000 دلاریشون!!
Sorry, who insult you, I cant see any bad words. you seems a little excited.
بیرون رفتنش رو هم ما دیدیم. من از وقتی اومدم اینجا این اولین سالی بود که برای سال توی میلادی اینجا بودم. چون سالهای قبل، از فرصت تعطیلات و ترکیب مرخصی - تعطیلات استفاده کرده و می رفتم ایران. امسال با مهمونی که از ایران داشتم رفتیم میدان شهر یا ستی هال برای دیدن مراسم سال نو. جمعیت زیادی اونجا بود و همه فقط ایستاده بودیم و صدای موزیک ضعیفی می أمد. در عرض چند ثانیه با شمارش معکوس مردم سال تحویل شد و با جرات و صداقت بگم که مجموعا چند تا فشفشه خیلی معمولی به عنوان آتش بازی زندند و ما فکر کردیم که تازه شروع شده و خودمون رو آماده کرده بودیم بای اصل قضایا که دیدیم جمعیت در خلاف جهت ما حرکت می کنند. و پس از کمی ماندن و پرس و جو فهمیدیم که مراسم پایان گرفته. به همین سادگی. همین البته موضوع جالبی بود که دوستم که از ایران اومده بود برای مزه پرانی در مدتی که اینجا بود ازش استفاده می کرد و می گفت خوب شد نمردیم مراسم پرشکوه سال نوی کانادایی ها را هم دیدیم. ضمنا همه جای دنیا حتی ایران هم، همونطوری که صد سال کانادا می گند، در سال نو مردم خیلی پای تلویزیون نمی نشینند و بیشتر برنامه های دیگری دارند. ولی تلویزیون که باید کار خودش رو انجام بده حتی اگه برای تعداد معدودی مخاطب باشه تازه اینجا که مهاجرا اندازه خود کانادایی ها هستند یعنی خیلی کم هم نیستند و اینجا هم که کشور مهاجر نوازیه ماشا الله!
agha joon show chieh!man emsal az paris omadam canada ke saleh no pishe ye seri az dostam basham,dameh in city hall ke khabari khasi nabod badesham raftim khoneh ye seri dosteh canadaiie dostam,moghe saleh noo hata onam taajob kardeh bodan ke shomaresh makoos to tv nabod!paris mondeh bodam halesh bishtar boda!
Douste Aziz - here you are not fair at all - unlike Iran here all the news of violence, rape and any crime and hardship is well broadcasted. I wonder how much you hear about social problems in our beloved IRIB
ارسال یک نظر