۱۳۸۹ مرداد ۶, چهارشنبه

یکسال گذشت...


نه روزگار
آنگونه بود که برایم گفتند
نه مردمانش آنگونه بودند
که خوش‌بینانه تصورشان می‌کردم …

آنچه اینجا
فراوان یافت می‌شود
دهان‌های همیشه بازِ
پر مدعاست

۳ نظر:

doubt گفت...

یعنی یه عمر ول معطل بویم

محبوبه گفت...

و امان از دست این دهان های باز پر مدعا که در این سرزمین حالمو بیش از هر چی بد می کنه.

داغان گفت...

doubt@
این برداشت توست. من با برنامه های مشخصی اینجا اومدم و خوشبختانه الان هم دارم اونا را رو تایم لاین مطلوبی اجرا میکنم. منتها من خیلی خوشبین بودم، راستش بیشتر اثر حرف کسایی بود که اینجا زندگی می کردن و نصف ماجرا رو تعریف نمی کردن. خوب اومدم و خیلی جاهاش تو ذوقم خورد. من هم مثل تو فکر میکردم اگر کسی از اینجا تعریف نمیکنه ، آدم وامونده ایه، در صورتی که حالا می فهمم اتفاقا اونا بودن که راستشو میگفتن. حالا یا خودت اینجا هستی و میبینی، یا میایی و خواهی دید. من نظر خودمو میگم، ممکنه شما خوشتون نیاد. عیب نداره، شما هم نظر خودتو بگو. این که بعضی ها از کوره در میرن و شروع به فحاشی میکن، نشان از بی ظرفیتی و سطح پایین اخلاقی شونه.