1. هدف اصلی این وبلاگ اطلاع رسانی است. از دیدگاه یک مهندس نسبتا موفق در ایران. ضمنا هیچ وقت هم کار دولتی نکرده ام!
2. من به دیدگاه همه احترام می زارم و طبعا انتظار دارم بقیه هم یه حداقل ظرفیت انتقاد داشته باشن
3. اینجا بیشتر راجع به واقعیت هایی که در این مدت با آنها برخورد داشته ام و هیچ وقت کسی راجع به آنها به من حرفی نزده، می نویسم. شاید به درد کسه دیگه ای بخوره.
4. بر خلاف خیلی از خوانندگان، من معتقدم که ایران سرزمین فرصت هاست، نه اینجا. اومدن به اینجا این باور رو صد برابر محکمتر کرد.
5. با مسائل سیاسی کاری ندارم و به خاطر در رفتن از شرایط سیاسی ایرون اینجا نیومدم.
6. من از کانادا متنفر نیستم. از اونایی متنفرم که کانادا رو به شکل یه کادو با روبان قرمز نقاشی میکنن.
7. اصلا هم روی ایرون یا هرجای دیگه تعصب ندارم. کلا معتقدم تعصب کورکورانه کار غلطیه.
8. پیش فرض اینه که شما بچه های مودبی هستین و تو کامنت هاتون از الفاظ رکیک استفاده نمی کنید.
9. مهاجرت یعنی اینکه یه درخت رو از یه جا درآری ببری تو یه زمین دیگه بکاری. اگه میخواین اینور پا بگیرین، نمیشه ریشه تون رو از ایرون نزنین. به این موضوع خوب فکر کنین.
10. طبق قانون پیدا کردن شریک جرم، معمولا کسی به اونی که اونور آب نشسته راستش رو نمیگه. چراش رو وقتی اومدین میفهمین.
11. تنها توصیه ام اینه که به خاطر فرار از یه چیزی که دوست ندارین ول نکینین بیاین اینجا. چون اینجا شاید آخر خط باشه و راه فرار دیگه ای نداشته باشین. همین
2. من به دیدگاه همه احترام می زارم و طبعا انتظار دارم بقیه هم یه حداقل ظرفیت انتقاد داشته باشن
3. اینجا بیشتر راجع به واقعیت هایی که در این مدت با آنها برخورد داشته ام و هیچ وقت کسی راجع به آنها به من حرفی نزده، می نویسم. شاید به درد کسه دیگه ای بخوره.
4. بر خلاف خیلی از خوانندگان، من معتقدم که ایران سرزمین فرصت هاست، نه اینجا. اومدن به اینجا این باور رو صد برابر محکمتر کرد.
5. با مسائل سیاسی کاری ندارم و به خاطر در رفتن از شرایط سیاسی ایرون اینجا نیومدم.
6. من از کانادا متنفر نیستم. از اونایی متنفرم که کانادا رو به شکل یه کادو با روبان قرمز نقاشی میکنن.
7. اصلا هم روی ایرون یا هرجای دیگه تعصب ندارم. کلا معتقدم تعصب کورکورانه کار غلطیه.
8. پیش فرض اینه که شما بچه های مودبی هستین و تو کامنت هاتون از الفاظ رکیک استفاده نمی کنید.
9. مهاجرت یعنی اینکه یه درخت رو از یه جا درآری ببری تو یه زمین دیگه بکاری. اگه میخواین اینور پا بگیرین، نمیشه ریشه تون رو از ایرون نزنین. به این موضوع خوب فکر کنین.
10. طبق قانون پیدا کردن شریک جرم، معمولا کسی به اونی که اونور آب نشسته راستش رو نمیگه. چراش رو وقتی اومدین میفهمین.
11. تنها توصیه ام اینه که به خاطر فرار از یه چیزی که دوست ندارین ول نکینین بیاین اینجا. چون اینجا شاید آخر خط باشه و راه فرار دیگه ای نداشته باشین. همین
۱۳ نظر:
Yani chy alan karet tamoomeh dighe, omidi be shoma nist! agar kasi bekhad rishasho az Iran bekeshe karesh rahattareh ba in hesab? jalebeh shoma midonesty Iran sarzamine forsathast ama azash omadi biroon , oh yadam nabood mikhastin Sarbazi berin, keh pass canadayi begirin! ishala nejat peyda konin, va in aghvame dorogh goo ma ham keh hamash az oonja tarif mikonan khoda shafa bedeh
سلام شهرام جان. اما به نظر من همه باید یه دوره ۳ ساله اجباری رو تو کاناتا بگذرونن.
باور کن خیلی از مشکلات حل میشه :)
خداحافظ كانادا
خوشم میاد که این بای بای داره یواش یواش قاطی آدما میشه.
ممنون سبوس جان
من هم خیلی خوشحالم که دوستان مثبت نویس داران استرتژی انکار و خالی بندی رو کم کم کنار میذارن.
اصلا هدف خداحافظ کانادا همین بوده و هست!
خیلی از جمع بندیتون و خلاصه گویی تون خوشم اومد. کاری که من خیلی توش خوب نیستم و نوشته هام معمولا خیلی طولانی میشه. ولی خوب، دقیقا زدید به هدف و خیلی قشنگ اصل مطلب رو ادا کردید. من هم فکر می کنم اگه همه این سه ساله رو بیاند اینجا خیلی حقایق براشون هویدا میشه و اونوقت می فهمند که دنیا دست کیه. البته به شرطی که راه برگشت داشته باشند وگرنه مجبور می شند به دلیل نداشتن راه پس و پیش شروع کنند به توجیه موندنشون در اینجا و دروغ و خیالبافی و گنده گویی و بستن روبان قرمز به دور خرابی ها و اشکالات سیستم مهاجرتی اینجا.
گرچه برای بعضی آدما هم ممکنه اینجا مطلوبیت های خودش رو داشته باشه به همه بدی ها و اشکالاتش! به هر حال، مطلوبیت های آدما فرق می کنه.
طبیعیه که زندگی در کشوری مثل کانادا واسه ما ایرونی ها تجربه ارزشمندیه که خوب بهاش رو هم داریم می پردازیم. منتها باید دید می خواهیم از تجربه مون استفاده کنیم یا فقط می خواهیم به تجربه کردن ادامه بدیم!
شهرام جان به نظرم سوء تفاهم شده، من اصلا نگفتم تو مي خواهي کسي را به کاري تشويق کني. ضمن اينکه تو اصلا در هيچکدام از نوشته هات به چيزي انجام کاري اصرار نکردي و تعصب را هم من در هيج کدام از نوشته هات نديدم. کاملا قبول دارم که تجربه هاي شخصيت را مي نويسي و همانگونه که قبلا هم گفتم با اختلاف يک سال کاملا مشابه با نوشته هاي تو توي وبلاگ مريم ديده ميشه.
شايد حتي برات جالب باشه که من فروردين امسال رفتم و در دو تا برنامه در تلويزيون ايران کانال 2 همين حرفهاي تو را زدم و بهش اعتقاد هم دارم.
اما نکته اي که به شخص تو مي گم اينه که احساست به اينجا عوض ميشه. نظرت نه. تو اون برنامه ها هم گفتم عليرغم تمام اين حقايق تلخ من مجددا برگشتم استراليا و اين حقيقت تلخ تري است.
ضمنا منظورم من از تعصب کامنتهاي خوانندگان وبلاگت بود.
خيلي ارادتمند
درسته آریا جان
اصولا اونایی که میان کاناتا، با اینکه خیلی از هر نظر امکاناتش از آمریکا پائین تره، خیلی بیشتر نسبت به اون تعصب دارن که یک دلیلش می‌تونه احساس رفتن کلاه گشادی سرشون هست.
کم پیدا می‌‌کنی که کسی تو آمریکا هم با پیش پا افتاده‌ترین چیزها، مثل اونا که تو یخستانن حال کنه.
خودت بخون حدیث مفصل ...
موفق باشی
خداحافظ كانادا
خب داغان عزیز به نظر من همیشه به یه چیز خیلی بد فکر کن که قدر موقعیت حالتو بیشتر بدونی مثلا فکر کن در بدترین حالتش پولاتو دادی به یه یارو کار کنه طرف پولاتو خورده با یه آبم روش یا یکی رو زدی تو خیابون باید دیه بدی یا خدایی نکرده یکی زده به تو و.........
همه چی برمیگرده به طرز فکر آدماو قدرت انعطاف پذیری و shift کردنشون تو زندگی حتی بیشترش ژنتیکی هست .شاد باشی
خوشم میاد بای بای یک پاتوق پیدا کرد که حرفاشو بزنه و اجبارا مردم بخونن آخه تو وبلاگ خودش هم نویسندست و هم نظر میگذاره. بای بای جان سفارت استرالیا این ماه عیدیتو میده؟ یا مثل پارسال که به محسن زمانی گفتی نداده امسال هم نمیده. عزیزم حالا منو شناختی؟ یا میخوای باز یابو آب بدی؟
دوست جان حق کاملا با شماست.
می‌‌بینی که پاتوق هم دارن روز بروز زیاد میشن :)
کم کم هر چی کانادا مثبت نویس هم هست دارن شروع میکنن به انتقاد از دهات ما کاناتا. خدا زیادترشون کنه :)
خداحافظ كانادا
راستی دوست جان متوجه نشدم تشنه تون هست، ببخشید :)
خداحافظ كانادا
OK, Khaili Mamnon.
ارسال یک نظر