اینجا همه دنبال deal خوبن. همه میخوان save کنن.
"بخر! deal خوبیه ها، از دستت میره"
"دنبال یه ماشین 4-5 تایی میگردم. deal خوب چی سراغ داری؟"
" خوب شد اون خونه رو نخریدی. اصلا deal خوبی نبود."
اینا اصطلاحاتیه که اینجا به دامنه لغات شلم شوربای ما ایرونی ها اضافه میشه و حس خارجی حرف زدن بهمون میده. رادیو، TV، روزنامه و flyer همه دارن مدام تو چشم وگوشمون میکنن که چی بخریم چندتا save میکنیم و کجاها deal خوب پیدا میشه. حالا اینجا به قول کانادایی ها باید smart shopper یا bargain hunter باشی و بتونی deal خوب و بد رو از هم تشخیص بدی. اصلا یکی از چالش های زندگی کانادایی توانایی درست deal کردنه. جالبه بدونین که تو مشاغل مربوطه فقط به ماشین فروش ها لفظ dealer اطلاق میشه. خوب شاید چون همه جای دنیا ماشین فروش ها واقعا آخرdealer هستن، تو ایرون که یادتون باشه کسی نمی تونست سر نمایشگاهی کلاه بذاره، مگه جماعت خودشون. اینجا هم همینطوره. کما اینکه اینجا هم جامعه ایرونی جربزه خود رو نشون داده و پست های فراوونی رو در این صنف از آن خود کرده. منم تصادفا از یه dealer ایروونی ماشین خریدم. یعنی اول ماشینو با دوستم دیدیم، بعد که رفتیم تو بپرسیم چیه، دیدیم طرف ایرونیه. از بچه های پاک محله مجیدیه هم بود، موهای فرفری، کت شلوار خاکستری با پیرهن ساتن مشکی و کفش سیاه نوک تیز. آخر تیپ نمایشگاهی، خوب هم بلد بود چطور deal کنه و به من هم میگفت استاد گرامی. به نظرم که deal خوبی بود، خدا کنه واقعا همینطور باشه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر